گیرا آنلاین– ✍مرجان گودرزی– این شهر زیبا و توریستی با مردمانی خونگرم و میهمان نواز که سالانه میزبان بسیاری از گردشگران مشتاق است، سالیانی است که انگار به خواب رفته.
بی شک پذیرش این حجم از مسافر برنامه ریزی دقیق و نگاهی عمیق تر از سوی مسئولان میطلبد.
رشت شهر اولین هاست؛ شهر ادب فرهنگ و هنر، شهر دکتر سمیعی ها، دکتر محمد معین هاو ابتهاج ها…
چرخی که در شهر بارانهای نقره ای بزنید رد پای تاریخ و فرهنگ بالنده این شهر را در کوچه پس کوچه هایش خواهید دید.
فرهنگ فاخری که در سایه بی توجهی ها هر سال بیش از پیش رنگ میبازد.
آن هم در شرایطی که میتوان با ورود سرمایه گذار و کمی هوشمندی و جسارت چهره ای جدید به ان بخشید؛ ناوگان حمل و نقل عمومی را خصوصی سازی و تجهیز کرد یا فی‌المثل با ایجاد یک خیابان غذا که از برندهای جهانی رشت است و یا ایجاد چند مرکز فرهنگی اشتغالزایی، رونق در آن ایجاد نمود.
ایده ها کم نیست، یار دلسوز کم است. کلان‌شهر رشت نیازمند دستی نوازشگر است که چون مادری دلسوز مرحم بر زخمهایش گذارد. مباد شهر زیبای رشت در هیاهوی روزگار فراموش شود.
فرصتی باید و همتی، امید که روزی این فرزند زیبا در ساحل پر مهر کاسپین پای کوبان خوش بدرخشد و بخندد پا به پای مردمانش.
مرجان گودرزی /گیلان
