گیرا آنلاین_طاهره ریحانی_آشنایی من با مطبوعات برمی گردد به شوق خواندن مجله ی “کیهان بچه ها ” در زمانی که کودکی بیش نبودم.آن روزها دنیای کودکی ، خیالی جز دیدن جلد رنگی مجله ی کیهان بچه ها و نقاشی های آن نبود. مادر از دکه ی مطبوعاتی مجله ی زن روز را برای خود می گرفت و برای من کیهان بچه ها .حتی تصورش سخت بود که روزی در طول زندگی ام ،قدم به عرصه ی مطبوعات بگذارم.
بعد ها وقتی که بیشتر خود را شناختم علاقه ی پدر به اخبار روز را دریافتم .هر روز ظهر زمانی که به خانه می آمد روزنامه ای در دست داشت و پس از صرف غذا ،در گوشه ای خلوت می نشست و غرق در خواندن روزنامه می شد.
در دهه ی هفتاد با اوج گسترش فضای سیاسی و آزادی مطبوعات ، خرید یک روزنامه که کار هر روز پدرم بود به خرید چندین روزنامه با طیف های های مختلف بدل شد .علاقه ی من به خبرنگاری زمانی اوج گرفت که در مسیر عبورم از خانه در خیابان مطهری به دانشگاه و محل کار ،دفتر روزنامه ی گیلان امروز قرار داشت و همیشه دوست داشتم بدانم که کار کردن در حیطه ی روزنامه چگونه است ؟
بعدها پس از چرخش ایام ، زمینه ای حاصل شد که جذب دفتر یکی از سرپرستی های روزنامه سراسری شدم و کارم را شروع کردم.
در آغاز ورودم به این حرفه ،تصوری آرمانی و رویایی از شغل خبرنگاری داشتم اما فضا آنگونه ای نبود که من در مطبوعات گیلان تصور می کردم .بیش از نیمی از نشریات گیلان درگیر مسایل اقتصادی بودند و همچنان هستند .به جهت وجود چالش های اقتصادی در دفاتر روزنامه ، محتوی نشریات گیلان دستخوش تغییر گردید .البته نشریاتی که همواره به کار تخصصی و حرفه ای باور دارند وجود دارند اما اندک هستند.
مدیران مسوول به جذب نیروهایی دست میزنند که با توجه به توان فردی آنان بتوانند نقش خبرنگار – بازاریاب را ایفا کنند و این یعنی خدشه وارد شدن به رسالت خبرنگاری. شاید عدم وجود ساختارهای منسجم در بیشتر نشریات گیلان یکی از دلایل ضعف در مطبوعات گیلان در حیطه ی خبرنگاری باشد. هر نشریه برای اینکه بتواند دوام یابد نیاز به سازمان آگهی ها دارد و سازمان آگهی ها نیاز به افراد حرفه ای جذب آگهی یا همان بازاریاب ها.وجود چنین افرادی بخش مالی و اقتصادی نشریه را تضمین می کند و بخش های دیگر نشریه می توانند با آسایش خاطر در حوزه های مختلف سیاسی ،اجتماعی و… قلم بزنند.
حیطه ی خبرنگاری در نشریات گیلان نیازمند نیاز تخصصی است.جلب خبرنگارانی که بتوانند تنها در یک حوزه ی تخصصی کار کنند و البته ستونی در نشریه داشته باشند که بتوانند بنویسند .
چه بخواهیم و چه نخواهیم ، نسل جوانی به جامعه ی رسانه ی گیلان ورود کرده اند که عمدتا دارای تحصیلات دانشگاهی و عالیه هستند اما این نسل نیز ،نیازمند فرا گرفتن آموزش های تخصصی در حوزه ی خبرنگاری هستند .باید به این واقعیت
برسیم که در دهه های مختلف از تاریخ کشور بوده اند ، نسل هایی که جهش های خوبی را در مطبوعات و رسانه سبب شدند و اینک باید در گیلان نیز به جوانان خلاق و با استعداد رسانه بها دهیم.
بسیاری از این جوانان تنها به سبب علاقه به کار رسانه بر رسالت خود استوار مانده اند بدون جهت گیری های حزبی و سیاسی ،بدون چشمداشت به موضوعات مالی. با وجود اینکه اکثریت آنان با مشکلات مالی و معیشتی زیادی دست و پنجه نرم می کنند .
وجود خبرگزاری ها و پایگاههای خبری که هر روز به عرصه ی رسانه گیلان ورود می کنند نیازمند نگاه جدی مسوولین ،مدیران مسوول و متولیان فرهنگی برای اثربخشی فعالیت رسانه ها ، ارتقای کیفیت و آموزش خبرنگاران آگاه در حیطه ی های مختلف است. سالهاست که از کیفیت فعالیت های رسانه در گیلان کاسته شده و از آن گذشته ی درخشان گیلان در زمینه ی مطبوعات فاصله گرفته ایم. رسانه های گیلان به تفکر ،خلاقیت و جذابیت برای مخاطب نیاز دارند .نباید جذابیت را با دامن زدن به حواشی و تخریب به دست آوریم.شاید نکته ای که برای برخی ها در رسانه مهم نباشد این است که ما رسانه ها در برابر “مردم ،آیندگان و وجدان خود “مسوولیم .در برابر خط به خط و کلمه به کلمه ی که می نویسیم پس با انجام کار حرفه ای ،توانمندی های رسانه ی متبوع خود را افزایش دهیم نه با قلم زدن در جهت افول اخلاقی و خیانت به آب و خاک خود.
