گیرا آنلاین_ ✍نوشین میربلوک_ رشد زنان سرپرست خانواده وکاهش سن این قشر از معضلاتی است که آنها دچار آسیب های اجتماعی جدی میکند.
مرگ ومیر ،بیماری ،اعتیاد همسرو همچنین آمار بالای طلاق درجامعه امروز ازدلایل این روند افزایشی است.
حمایت جامع ودرستی نیز از آنها نمیشود درنتیجه آثار نامطلوبی در مشارکت اقتصادی بجا میگذارد.
دربخش های خصوصی ،ساعت کاری بالا ودستمزد پایین باتوجه این حجم نوسانات اقتصادی آنها را در معرض بیماری های روحی وافسردگی قرار میدهد کمبود بستر مناسب برای فعالیت بانوان وطرح ها وبرنامه های کاربردی همگی از عوامل فشار روحی واسترس
هستند که باید به آنها پرداخته شود.
امروز واقعیت بسیار تلخ تر از اعداد وارقامی است که روی کاغذ نشان داده میشوند.وعده هایی که هرگز عملی نشدند وبه شعار تبلیغاتی بسنده کردند و حمایت هایی که دریغ شدند.
زنان باوجود امکانات محدود اشتغال درجامعه به کاروفعالیت مشغولند سهیم درچرخه اقتصادی باید خواسته ها ومطالباتشان عملی گردد،درد هایشان احساس شود .مرجعی باشد تا اوضاع معیشتی زنان سرپرست خانوار را بهبود بخشد تا زنان با آرامش وخیالی آسوده بتوانند مادری کنند ونسلی موفق وایده آل تحویل جامعه دهند.از زنان خسته وعاصی چگونه میتوان انتظار ی چنین داشت؟
آموزش ،توانمندسازی زنان و دستیابی آنان به منبع درآمد کافی بر توانایی این قشر آسیبپذیر برای تهیه مسکن و معیشت مناسب تاثیر مستقیم میگذارد. توانمندسازی عبارت است از افزایش تواناییهای فردی و جمعی زنان، از طریق فراهمکردن ضوابط و امکانات لازم بهمنظور بهبود دسترسی زنان به فرصتهای اقتصادی، اجتماعی، منابع فرهنگی و بازار اشتغال و کاهش هرگونه نابرابری جنسیتی در این زمینهها و قوانین جاری؛ بهنحویکه در برنامههای موضوعه تخصیص اعتبار، طرحها و برنامههای توانمندسازی زنان سرپرست خانوار بر طرحها و برنامههای کمک مستقیم برای تامین نیاز آنها دارد.