گیرا آنلاین_ ✍️محمدطاها محمودی _ اگرچه شاید بتوان با کمی اغراق گیلان را خارج از مسیر توسعه توصیف کرد، اما قطعاً می‌توان آن را استانی دانست که هنوز در جست‌وجوی معنای حقیقی توسعه گردشگری است. گیلان، به‌واسطه ظرفیت‌های فراوان محیط‌زیستی، فرهنگی، تاریخی و منابع طبیعی‌اش، از مقاصد اصلی سفرهای نوروزی و دیگر ایام تعطیلات هم‌میهنان است. با این حال، گردشگری در گیلان سال‌هاست که در قالبی سنتی ادامه حیات می‌دهد و هنوز مفهوم «صنعت گردشگری» در این استان به‌طور کامل شکل نگرفته است.
این کمبود ناشی از مجموعه‌ای از عوامل است؛ از یک‌سو عدم توانایی در خلق ثروت از حوزه گردشگری و گردشگران و از سوی دیگر، ضعف عملکردی یا کوتاهی مدیران مرتبط در ادوار مختلف. اما در وضعیت کنونی، نه نگاشتن پیرامون قصور مسئولین دردی از گیلان دوا می‌کند و نه ذکر مشکلات و مصیبت‌ها تغییری در حال و روز این استان ایجاد می‌کند. اکنون بیش از هر زمان دیگری، انتظار می‌رود مرکزنشینانِ تصمیم‌ساز که از گیلان تنها جنگل‌های سرسبز هیرکانی، دریای کاسپین و مهمان‌نوازی مردمانش را دیده‌اند، نگاهی دقیق‌تر به وضعیت نابسامان زیست‌محیطی، اقتصادی و زیرساختی این منطقه داشته باشند.
در مردادماه سال گذشته، مدیرکل سرمایه‌گذاری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی از تخصیص اعتبار ۵ درصدی به ۱۰ استان برتر برای توسعه زیرساخت‌های گردشگری خبر داد. اما در کمال تعجب، گیلان به‌عنوان یکی از سه استان پرمسافر و مقصد اصلی گردشگری، از این طرح کنار گذاشته شد. طبق بند (ع) تبصره ۹ قانون بودجه ۱۴۰۲، ۵ درصد از اعتبارات تملک دارایی‌های سرمایه‌ای هر استان به توسعه زیرساخت‌های گردشگری اختصاص می‌یافت که گردشگری گیلان از جلب و جذب این اعتبار بی‌نصیب ماند.
حال که برخی استان‌های گردشگرپذیر از مسیر توسعه گردشگری جا مانده‌اند، انتظار می‌رود با حمایت دولت در حوزه‌های زیرساختی چون آب، برق، گاز و، از همه مهم‌تر، محیط‌زیست که در گیلان به سمت نابودی پیش می‌رود، حداقل بخشی از خسارات زیست‌محیطی، عمرانی و اقتصادی جبران شود.
گیلان، به‌عنوان استانی با جاذبه‌های گردشگری چهارفصل، نیازمند یک ستاد خدمات سفر دائمی و مدیریت هوشمند، با هماهنگی میان تمام دستگاه‌ها و توجه ویژه دولت است. در غیر این صورت، مشکلاتی همچون کمبود اقلام غذایی، تخریب آسفالت معابر، تولید بی‌رویه زباله و کمبود انرژی تنها به دستاورد سفر هم‌وطنان به گیلان تبدیل می‌شود که هم تجربه سفر را برای مسافران تلخ می‌کند و هم باعث آزردگی خاطر ساکنان این استان می‌شود.
تا زمانی که گیلان به‌صورت جامع و پایدار درگیر توسعه نشود، گردشگری در این استان به صنعت تبدیل نخواهد شد و تا زمانی که با ورود میلیون‌ها مسافر به گیلان، هنوز این استان از بنزین تا نان و تخت‌های بیمارستان با ناترازی مواجه باشد، کیفیت خدمات گردشگری کاهش یافته، روند توسعه متوقف و محیط‌زیست گیلان همچنان به سوی زوال پیش خواهد رفت.
