گیرا آنلاین_ گفتگو با مجید مصطفوی_ مسابقات فوتبال جام ملتهای آسیا آغاز شده بود و یکی از روزهای بازی ایران بود که اتفاقی صبح روز ۲۱بهمن شبکه باران را نگاه می کردم ، مجری برنامه خواننده جوانی را معرفی کرد که ترانه ایران من بخند را می خواند این آهنگ تلنگری شد تا به سراغش بروم وبا او گپ و گفتی داشته باشم.
او عاشق موسیقی است و صحبت کردن با او هم جذاب است. پسری مهربان و باشخصیت که خودش را اینطور معرفی می کند .
مسیب حبیبی، متولد ۱۳۶۴/۱۰/۱۸ صومعه سرا و فوق دیپلم مکانیک از دانشگاه شهید خدادادی انزلی هستم. از سال ۱۴۰۰بطور رسمی با گرفتن کلیه مراحل مجوز با صداوسیمای مرکز گیلان و بعضی اوقات هم شبکه های سراسری همکاری دارم و ترانه های فارسی،تالشی و گیلکی اجرا می کنم.
□ چه چیزی از اول شما را به سمت هنر کشاند؛ شعر، موسیقی یا…؟
■ از موقعی که یادم هست می خواندم و از همان کودکی عاشق موسیقی بودم. اینکه چرا این اتفاق افتاد را دقیق نمی دانم . عموی بزرگم نیسان آبی داشت وآن زمان استاد هادی حمیدی با صدای دلنشینش آهنگ های تالشی می خواند و یادم هست عموی بزرگم هر سری کاستی از او می خرید و در ماشین گوش می کردیم.اینها تلنگر اولیه برای خواندن شدند.
□ یعنی از ابتدا علاقه مند بودید؟
■ بله من واقعا علاقمند و پیگیر بودم و همان طوری که گفتم از سن خیلی کم ترانه های محلی می خواندم.
□ یادت هست اولین آهنگی که حفظ کردی و در یک جمع خواندی چه بود؟
■ بله. یادم هست. مدرسه بود.
□ صدایت هم خوب بود؟
■ ۱۱سالگی از روستای طنس لاسک به صومعه سرا کوچ کردیم و من کم و بیش موسیقی کار کردم اما یادم نیست که صدایم آن موقع چه جور صدایی بود اما همه جا می خواندم ؛ از ۱۸سالگی نزد استاد فریدون پوررضا استاد آواز گیلان رفتم و حدود یک سال پیش استاد آموزش دیدم.
□ از همان اول هم گرایش شما به سمت موسیقی پاپ بود؟
■ گرایش و علاقه من به موسیقی به خاطر موسیقی محلی شروع شد و بعد پیش استاد آزادی وطن سلفژ و صداسازی کار کردم.
در موسیقی که هیچ وقت نمی شود گفت حرفه ای شده ام چون واقعا موسیقی انتها ندارد. البته من به صورت حرفه ای موسیقی را دنبال می کنم و همیشه در حال کار و مطالعه هستم. پس از مدتی پیش استاد رامین حجت شمامی که استاد ردیف آوازی آموزش دیدم و بعضی وقت ها که ذهن خسته می شود و آدم حس تکرار شدن می کند اگر دانش کار را هم داشته باشد، این آموزش ها می تواند به آدم کمک کند تا از شاخه های دیگری وارد این قصه شود.
□ خواننده مورد علاقه شما چه کسی بوده یا هست؟
■ من بسیاری از کارهای خوانندگان موسیقی ایران را دوست دارم. خوانندگان قدیمی اکثرا خوانندگان خوبی بودند چون کسانی که واقعا خواننده بودند، خوانندگی می کردند.
□ با توجه به اینکه گفتید که از کودکی موسیقی را دنبال کرده اید، چه شد که نرفتی موسیقی بخوانی؟
□ این همان کشمکشی است که همه در خانواده دارند.
من هم درسم خوب بود اما یک چیزی همیشه مرا به سمت موسیقی می کشاند. یک چیز عجیب و غریب؛ هر جایی هم که می خواستم به سمت دیگری بروم باز بر می گشتم به سمت موسیقی!
البته در مقطع دانشگاه خیلی اتفاق های خوبی برایم افتاد.
□ جز این کلاس ها که گفتی کلاس دیگری هم رفتید ؟
■ واقعا در محضر استادی خاص نرفتم که اینجوری کامل استفاده کنم؛ به واسطه کنجکاوی جاهایی سرک کشیده بودم اما کامل نه!
□ با ترانه هایی که خواندی، فکر می کنید مانیفست چیست؟ عشق؟ مهربانی؟ شادی یا موج مثبت؟
■ فرصت خوبی است تا ترانه های که خواندم را معرفی کنم و خوانندگان شما به مانیفیست من پی ببرند؛ ایران من بخند و خوشبختی را
استاد قاسم پهلوان رییس انجمن شعر صومعه سرا سرودند و اجرا کردم.
همچنین ترانه دلتنگی را استاد علی پورحسن آستانه رییس واحد موسیقی صدا و سیمای مرکز گیلان سرودند و من خواندم.
ترانه فصل عاشقی را آقای حسین حاجی پور شاعر جوان کشورمان سرودند.
ترانه گل پامچال آقای محمد چراغ زاده شاعر تالش زبان خطه سیاه مزگی سرودند.
واما ترانه بوی بهشت را آقای فرهاد عباسی سرودند که دروصف مادر هست و تقدیم کردم به تمام مادران سرزمینم و مادرم که در قید حیات نیست اما یادش همیشه با من تا ابد هست.
□به عنوان یک خواننده جوان از مسئولین چه انتظاری دارید؟
انتظار دارم بخصوص که الان وقت انتخابات هست نمایندگانی که کاندیدای مجلس هستند از هنرمندان و استعدادهای جوان حمایت کنند نه اینکه موقع رای دادن بفکر هنرمندان باشند تا رای جمع کنند.
