خلاصه و ساده سازی داستان برزگر و مار از کتاب مرزبان نامه

دکتر لیلا حلاج زاده

کشاورزی در دامن کوهی با ماری آشنایی داشت. به این اعتبار، در دامن صحبت او آویخت که می پنداشت مردم روزگار، همه اهل نفاق و دورنگی و ناتمام همانند مارماهی هستند. به قول سنایی:

به مار ماهی مانی ، نه این تمام نه آن

منافقی چه کنی، مار باش یا ماهی

به این جهت، دل به مار بست و دست از مصاحبت آدمیان کشید. القصه، هرگاه مار، کشاورز را می دید ، از سوراخ بیرون می آمد و گستاخ وار از تکه غذای او می خورد.

روزی کشاورز به عادت گذشته، آنجا رفت و مار را دید که از فرط سرما، بر هم پیچیده و ضعیف و بیهوش افتاده.

 سوابق آشنایی، کشاورز را بر آن داشت که به او کمک کند. مار را گرفت و در کیسه کرده و بر سر خر آویخت تا با نفس کشیدن خر ، بدن مار گرم شود و حالش بهتر گردد. خر را به درختی بست و برای جمع آوری هیزم رفت.

مار که با گرمای نفس خر ، گرم شده بود، به نفس پلید خود بازگشت و نیشی مرگبار بر لب خر زده و از توبره خارج شد و به سوراخ خود بازگشت.

هر کس با بدها آشنایی کند، گرچه خود خوب باشد، بدی نصیب او خواهد شد .

من ندیدم سلامتی ز خسان

گر تو دیدی ، سلام من برسان